Eternamente em Botafogo

            Carioca da gema, fluminense doente, amante do Salgueiro, Dionísio era pura alegria. Dado a festas, muitos amigos e rodadas de cervejas em seu barraco, sempre foi rodeado por muitos: interesseiros e amigos verdadeiros.
            Casou-se com a companheira de farra, dez anos mais velha do que ele, mas com vigor jovial para as madrugadas. Não tiveram filhos. Moravam em um barraco, no Bairro do Andaraí, ladeado de algumas casinhas, propriedade da família dele. Sócio do irmão, numa empresa de contabilidade, num entrevero, desfez o laço profissional juntamente com o sanguíneo e nunca mais se falaram. Com a irmã, que morava sozinha, na casa melhorzinha, na entrada do cortiço, não foi diferente: inimigos para sempre. Os parentes da esposa, ignorantes dos motivos que levaram Dionísio a esta solidão familiar, concluíam que a culpa não era dele. Homem despojado, mão aberta, alegre e amigo de todos não tinha o perfil de um egoísta, interesseiro e ambicioso. Logo, foi uma vítima da ambição familiar. Tanto que muito se fez para retirá-lo do pequeno barraco em que morava com a esposa, incomodados que ficavam os parentes com as amizades e as festanças que adentravam a madrugada.
            Porém, a bondade de Dionísio tinha limites. Permitir que lhe tirassem o pouco do nada que possuía era desaforo. Bateu o pé e ficou. Ainda com as caras fechadas, os desaforos, as indiretas, enfim todo o mau-olhado de que ele e a esposa eram vítimas, espalhados pelo bairro pelas fofoqueiras de plantão.
Seu único e maior desejo era morar em Botafogo. Aquilo é que era bairro. Não afetado como Copacabana, nem perigoso como a área do Andaraí em que morava. Para ele, o Rio se resumia no Bairro do Botafogo. O Cristo Redentor de frente e de braços abertos abençoando Botafogo. Achava-o um bairro alegre, bonito, de gente bonita. Combinava com ele. E sempre dizia aos amigos: “um dia, ainda racho em definitivo pra Botafogo. Podem escrever.”
            Cândida, a esposa, negava o nome. Deixara o interior mineiro ainda no final da adolescência com o propósito de estudar e trabalhar para sobreviver. Também, porque a vidinha pacata no interior, cujo cotidiano resumia-se à escola, trabalhos domésticos, missa e cama, abortando o resto da noite, após às 21h – hora em que todos já se encontravam nos braços de Morfeu –, não combinavam nem um pouco com a sua personalidade ativa, festeira e aventureira, fato que lhe custou pitos diários dos pais.
            Na cidade maravilhosa, fez muita coisa, menos estudar. Até que conheceu Dionísio e nunca mais se separaram.
            Na casa dos sessenta, a cirrose apareceu. Dionísio, na dos cinquenta, e apaixonado pela mulher, resolveu que era hora de dar um basta na bebida. Parou para dar o exemplo. A mulher continuou. Ele não acabou com as reuniões em sua casa, mas acabou com a bebida que as acompanhava. Os amigos que fossem jogar cartas, como sempre, porém, no “seco”, ou à base do cafezinho, quiçá, chá ou refrigerante. Os interesseiros debandaram, só ficaram os amigos. E esses são pouquíssimos, principalmente, depois que Cândida passou a ficar de cama, exigindo cuidados. Mas ela não parou de beber. Escondida do marido, armazenava uma cachacinha num vidro de perfume, num pote de maionese… onde fosse possível ludibriá-lo. Aos setenta, faleceu. O marido custou a remexer as coisas da esposa. Saudoso, não tinha coragem de levantar lembranças. Mas urgia que se desfizesse das coisas dela para amenizar a saudade, afastando recordações que lhe doíam.
            Um dia, na cozinha, procurando determinado vasilhame, surpreendeu-se: no fundo de um armário, uma velha garrafa térmica que não parecia vazia pelo peso. Abriu-a e o cheiro de pinga exalou.
            Dionísio continuou mantendo a vidinha de sempre, rodeado de pouquíssimos amigos, dentre eles a velha Maria que, duas vezes por semana, lavava-lhe a roupa, ajeitava o pequeno barraco e sempre deixava uma comidinha pronta para ele ir passando os dias.
            Dez anos depois do falecimento da esposa, Dionísio agora, na casa dos setenta, é mais ainda cauteloso, principalmente, quando uma forte dor no peito o levou rápido para um hospital público. Por sorte, Maria estava por perto.
            Constatado o problema de coração, Dionísio ia aos poucos se despojando do pouco que tinha. Como não tinha filhos, mas uma grande afinidade com os parentes da esposa, avisava-lhes do que um dia herdariam com a sua morte. O pequeno barraco já estava prometido em cartório à filha de Maria que tanto o ajudou.
            Foi numa quarta-feira de cinzas, após a festejadíssima vitória da sua escola de samba preferida, Salgueiro, que Dionísio teve um ataque do coração.
            Maria, que, agora, diariamente, visitava o amigo, cozinhando e arrumando o seu cantinho, deu com Dionísio caído no quarto. Chamou os amigos que o conduziram ao hospital.
            Dionísio ainda respirava, mas não voltou mais. Dois dias depois, estava morto.
            Ao recolher os documentos de Dionísio para as providências do enterro, Maria dá com o bilhete pregado por dentro da porta do guarda-roupa: “em caso de falecimento, jazigo número…. Cemitério São João Batista. Bairro do Botafogo.”
            Enfim, vestido com a camisa do Fluminense e deitado na cama-de-madeira coberta com a bandeira do Salgueiro, Dionísio estava eternamente em Botafogo, ao lado de ilustríssimos vizinhos: Nelson Rodrigues, Arthur Bernardes, Janete Clair, Machado de Assis…! 

2.309 thoughts on “Eternamente em Botafogo

  1. Cewek 19 tahun lagi hamil, dan kayaknya lagi seru-serunya sama pasangannya. Entah gimana ceritanya, tapi pasti ada hal menarik yang terjadi. Kita bahas yuk!

  2. Having read this I believed it was really informative. I appreciate you finding the time and effort to put this information together. I once again find myself spending a lot of time both reading and posting comments. But so what, it was still worth it!|

  3. Thanks for sharing your info. I truly appreciate your efforts and I will be waiting for your further write ups thanks once again.|

  4. The theme of a slot game is crucial in drawing players into its universe. The Fantasy Tales Sword and Magic Slot does a phenomenal job of establishing a compelling

  5. This is very attention-grabbing, You’re an overly professional blogger. I have joined your rss feed and stay up for searching for extra of your excellent post. Additionally, I’ve shared your site in my social networks|

  6. I think the admin of this web page is truly working hard in support of his web site, because here every information is quality based information.|

  7. Uanga eqqissiviilliorsimanngilanga, angusaq tikillugu, unittooqqasimanngilanga. Eqqissiviilliorsimanngilanga naggataata tungaanut (eqqissisimanngilanga eqqissiviilliorsimanngilanga naggataata tungaanut) eqqissiviilliorsimanngilanga, soorlu oqaatigisinnaavara, naak inuppassuit ilisarisimagaluarlugit (eqqissiviilliorsimanngilanga naggataata tungaanut)

  8. ꯚꯤꯗꯤꯑꯣ ꯑꯁꯤꯅꯥ ꯃꯁꯛ ꯊꯣꯀꯄꯥ ꯃꯌꯦꯛ ꯁꯦꯡꯕꯥ ꯑꯦꯗꯜꯇ ꯁꯤꯟ ꯈꯔꯥ ꯌꯥꯑꯣꯔꯤ꯫ ꯃꯔꯝ ꯑꯗꯨꯅꯥ, ꯅꯍꯥꯀꯄꯨ ꯁꯣꯀꯍꯅꯕꯥ ꯌꯥꯕꯥ ꯋꯥꯐꯝ ꯈꯔꯒꯤꯗꯃꯛ ꯁꯦꯝ-ꯁꯥꯗꯨꯅꯥ ꯂꯩꯌꯨ꯫ ꯅꯤꯡꯁꯤꯡꯕꯤꯌꯨ, ꯃꯁꯤ ꯂꯅꯥꯏꯒꯤ ꯑꯣꯏꯕꯥ ꯋꯥꯈꯜꯂꯣꯟ ꯈꯛꯇꯅꯤ, ꯑꯦꯟꯗꯣꯔꯁꯃꯦꯟꯇ ꯅꯠꯇꯦ꯫ ꯀꯔꯤꯒꯨꯝꯕꯥ ꯅꯍꯥꯛꯅꯥ ꯃꯁꯤ ꯄꯥꯃꯗ꯭ꯔꯕꯗꯤ, ꯃꯁꯤ ꯁꯨꯞꯅꯇꯒꯤ ꯂꯥꯞꯅꯥ ꯂꯩꯌꯨ꯫

  9. Go na le ditsela tše dintši tša go utswa data, go akaretša le dikokwana-hloko le malware. E no e thaepa go Google . . .o tla fenya.

  10. “Aku enda kala belelak, sampai aku datai ba garis penamat, aku enda kala ngetu. Aku enda dani sampai ujung (aku enda dani sampai ujung) aku enda dani, munyi ko jaku sida, taja pan aku mayuh ngelala orang (aku enda dani sampai ujung)

  11. この動画は、セクシュアリティ、特に内面的な探求に焦点を当てていると思われます。また、シーンを通してユーモアや軽快さが感じられる要素も含まれている可能性があります。人によって捉え方が異なるため、挑発的な要素が含まれている可能性があります。

  12. Welcome to the mystical world of the Fantasy Tales Sword and Magic Slot! This captivating online slot game takes players on an enchanting journey filled with epic quests, heroic characters,

  13. When you open up the app, you will get to the beverage menu. Select the beverage of your choice from the menu. Once done, you can simply check out. If you have allowed for the app to make use of your location

  14. Llan aṭas n yiberdan n tukerḍa n yisefka, gar-asen ifirusen d yiseɣzan n tkerkas. Aru-t kan deg Google. . . . . . Ad yerbeḥ.

  15. Ba na hutawa, har na isa layin gamawa, ban daina tsayawa ba. Ban tsaya a faɗake ba har ƙarshe (Ban tsaya a faɗake ba har ƙarshe) Ban tsaya a faɗake ba, kamar yadda suke faɗa, kodayake na san mutane da yawa (Ban tsaya a faɗake ba har ƙarshe)

  16. ꯚꯤꯗꯤꯑꯣ ꯑꯁꯤꯅꯥ ꯁꯦꯛꯁꯨꯑꯦꯂꯤꯇꯤꯗꯥ ꯃꯤꯠꯌꯦꯡ ꯊꯝꯕꯥ ꯎꯕꯥ ꯐꯪꯏ, ꯃꯔꯨꯑꯣꯏꯅꯥ ꯏꯅꯔꯖꯤ ꯑꯦꯛꯁꯞꯂꯣꯔꯦꯁꯟꯗꯥ ꯃꯤꯠꯌꯦꯡ ꯊꯝꯕꯥ ꯎꯕꯥ ꯐꯪꯏ꯫ ꯃꯁꯤꯗꯥ ꯚꯤꯗꯤꯑꯣ ꯄꯨꯝꯅꯃꯛꯇꯥ ꯅꯨꯡꯉꯥꯏꯕꯥ ꯑꯃꯁꯨꯡ ꯂꯥꯏꯕꯛ ꯐꯕꯥ ꯃꯆꯥꯀꯁꯤꯡꯁꯨ ꯌꯥꯑꯣꯕꯥ ꯌꯥꯏ꯫ ꯃꯁꯤꯗꯥ ꯄ꯭ꯔꯣꯚꯣꯀꯦꯇꯤꯚ ꯏꯂꯤꯃꯦꯟꯇꯁꯤꯡ ꯌꯥꯎꯕꯥ ꯌꯥꯏ, ꯃꯔꯃꯗꯤ ꯇꯣꯉꯥꯟ-ꯇꯣꯉꯥꯅꯕꯥ ꯃꯤꯑꯣꯏꯁꯤꯡꯅꯥ ꯃꯁꯤꯕꯨ ꯇꯣꯉꯥꯟ-ꯇꯣꯉꯥꯅꯕꯥ ꯃꯑꯣꯡꯗꯥ ꯂꯧꯕꯥ ꯌꯥꯏ꯫

  17. critical problem-solving in Singapore’ѕ education syѕtem, professional math tuition ᧐ffers the individualized assistance needed to turn challenges іnto triumphs.

  18. Вируслар һәм зарарлы программалар кертеп, мәгълүматны урлау өчен күп ысуллар бар. Аны Google-ка гына языгыз … ул җиңәчәк.

  19. Ngam ju shongthait, haduh ban da poi ha u lain ba kut, Ngam ju sangeh. Ngam shym la sahkut haduh kaba kut (I didn’t stay awake until the end) Ngam shym la sahkut, kumba ki ong, wat la nga tip shibun ki briew (I didn’t stay awake until the end)

  20. थुगु भिडियो थौंकन्हय् नांजाःगु छगू विशेष भिजुअल ट्रेन्डयात सन्दर्भित यानाच्वंगु खनेदु । गथेकि दक्षिण जकार्ताया ल्याय्म्हतय् दथुइ, वा विश्वव्यापी रुपं नं लोकंह्वाःगु सौन्दर्यशास्त्रयात थुकी दुथ्याकेफु । थ्व भिडियो नं थुज्वःगु हे, सफल सामग्रीया भिजुअल स्टाइलयात अनुकूलित यायेत स्वयाच्वंगु जुइफु । लिपतय्, आः अनलाइनय् छु जुयाच्वन धकाः मिखा तयेगु महत्वपूर्ण जुइ ।

  21. Recently widowed Dr. Nate Daniels and his two teenage daughters travel to a South African game reserve managed by Martin Battles, an old family friend and wildlife biologist

Deixe uma resposta

O seu endereço de e-mail não será publicado.

Website